CFD είναι μια σύμβαση, συνήθως μεταξύ ενός χρηματομεσίτη και ενός επενδυτή, κατά την
οποία συμφωνείται ότι ο ένας συμβαλλόμενος θα καταβάλλει στον άλλο τη διαφορά μεταξύ της
αξίας ενός τίτλου κατά την έναρξη της σύμβασης και της αξίας του τίτλου κατά τη λήξη της
σύμβασης. Εάν η τιμή ανέβει, ο αντισυμβαλλόμενος καταβάλει σε εσάς το ποσό της αύξησης
ενώ εάν η τιμή κατεβεί, εσείς καταβάλλετε στον αντισυμβαλλόμενο το ποσό της μείωσης.
Οι συμβάσεις επί διαφορών (CFD) διαπραγματεύονταν συνήθως μεταξύ χρηματοπιστωτικών
ιδρυμάτων, όπως οι τράπεζες. Τα τελευταία χρόνια, αποτελούν δημοφιλή πρακτική μεταξύ των
ιδιωτών επενδυτών καθώς σας επιτρέπουν να συναλλάσσεστε χωρίς να διακρατείτε τίτλους οι
ίδιοι.
Ανοίγοντας μία θέση CFD, ο επενδυτής πληρώνει το spread, δηλαδή τη διαφορά μεταξύ της
τιμής αγοράς (bid) και της τιμής πώλησης (ask). Το spread είναι το βασικό μικτό κέρδος του
χρηματιστηριακής εταιρίας που παρέχει την υπηρεσία.
Εάν συναλλάσσεστε σε CFD, ελπίζετε ότι θα έχετε καλύτερη άποψη από τον χρηματομεσίτη
σχετικά με το τι θα συμβεί στις τιμές. Οι χρηματομεσίτες που συναλλάσσονται σε CFD
λειτουργούν σε μια αγορά που δεν είναι γενικά τόσο οργανωμένη όσο οι αγορές
διαπραγμάτευσης των πραγματικών τίτλων. Αυτό σημαίνει, κατ'αρχάς, ότι δεν χρειάζεται να
επενδύσετε τόσα χρήματα. Αντιθέτως, χρειάζεται να επενδύσετε ένα περιθώριο της αξίας της
σύμβασης που μπορεί να είναι ένα πολύ χαμηλό ποσοστό, ακόμα και 2%. Αυτό σημαίνει ότι
επιδίδεστε σε μόχλευση με στόχο τη δυνητική δημιουργία μεγαλύτερων αποδόσεων. Ωστόσο, η
μόχλευση μπορεί να σας εκθέσει όχι μόνο σε υψηλότερη δυνητική ανταμοιβή αλλά και σε
μεγαλύτερο δυνητικό κίνδυνο σε περίπτωση που κάνετε λάθος.
Τα CFD δεν επιφέρουν φυσική παράδοση του υποκείμενου προϊόντος. Για παράδειγμα, η
αγορά CFDs πετρελαίου δεν συνεπάγεται παράδοση βαρελιών «μαύρου χρυσού» στη
διεύθυνση του επενδυτή.