Η διαφοροποίηση είναι μια στρατηγική διαχείρισης κινδύνου που δημιουργεί ένα μείγμα από διάφορες επενδύσεις σε ένα χαρτοφυλάκιο. Ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο περιέχει έναν συνδυασμό διαφορετικών τύπων περιουσιακών στοιχείων και επενδυτικών οχημάτων σε μια προσπάθεια περιορισμού της έκθεσης σε οποιοδήποτε μεμονωμένο περιουσιακό στοιχείο ή κίνδυνο.
Η φιλοσοφία αυτής της τεχνικής είναι ότι ένα χαρτοφυλάκιο που αποτελείται από διαφορετικά είδη περιουσιακών στοιχείων θα αποφέρει, κατά μέσο όρο, υψηλότερες μακροπρόθεσμες αποδόσεις και θα μειώσει τον κίνδυνο οποιασδήποτε ατομικής συμμετοχής ή τίτλου.
Μελέτες και μαθηματικά μοντέλα έχουν δείξει ότι η διατήρηση ενός καλά διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου 25 έως 30 μετοχών αποδίδει το πιο αποτελεσματικό επίπεδο μείωσης του κινδύνου. Η επένδυση σε περισσότερους τίτλους παράγει περαιτέρω οφέλη διαφοροποίησης, αλλά το κάνει με σημαντικά μειωμένο ρυθμό αποτελεσματικότητας.
Η διαφοροποίηση προσπαθεί να εξομαλύνει μη συστηματικά γεγονότα κινδύνου σε ένα χαρτοφυλάκιο, επομένως η θετική απόδοση ορισμένων επενδύσεων εξουδετερώνει την αρνητική απόδοση άλλων. Τα οφέλη της διαφοροποίησης ισχύουν μόνο εάν οι τίτλοι του χαρτοφυλακίου δεν είναι απόλυτα συσχετισμένοι—δηλαδή, αντιδρούν διαφορετικά, συχνά με αντίθετους τρόπους, στις επιρροές της αγοράς.
Καθώς οι επενδυτές εξετάζουν τρόπους διαφοροποίησης των συμμετοχών τους, υπάρχουν δεκάδες στρατηγικές προς εφαρμογή. Πολλές από τις παρακάτω μεθόδους μπορούν να συνδυαστούν για να βελτιώσουν το επίπεδο διαφοροποίησης σε ένα μόνο χαρτοφυλάκιο.
Κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων Οι διαχειριστές κεφαλαίων και οι επενδυτές συχνά διαφοροποιούν τις επενδύσεις τους σε όλες τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και καθορίζουν ποια ποσοστά του χαρτοφυλακίου θα διαθέσουν σε καθεμία. Κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων έχει ένα διαφορετικό, μοναδικό σύνολο κινδύνων και ευκαιριών. Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν:
Μετοχές: Μετοχές ή ίδια κεφάλαια σε εισηγμένη εταιρεία
Ομόλογα: Κρατικά και εταιρικά χρεόγραφα σταθερού εισοδήματος
Ακίνητα: Γη, κτίρια, φυσικοί πόροι, γεωργία, κτηνοτροφία και κοιτάσματα νερού και ορυκτών Διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια (ETF): Ένα εμπορεύσιμο καλάθι τίτλων που ακολουθεί έναν δείκτη, ένα εμπόρευμα ή έναν τομέα
Εμπορεύματα: Βασικά αγαθά απαραίτητα για την παραγωγή άλλων προϊόντων ή υπηρεσιών Μετρητά και βραχυπρόθεσμα ταμειακά ισοδύναμα : Γραμμάτια του Δημοσίου, πιστοποιητικό κατάθεσηςκαι άλλες βραχυπρόθεσμες επενδύσεις χαμηλού κινδύνου.
Η θεωρία υποστηρίζει ότι αυτό που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά μια κατηγορία περιουσιακών στοιχείων μπορεί να ωφελήσει μια άλλη. Για παράδειγμα, η αύξηση των επιτοκίων συνήθως επηρεάζει αρνητικά τις τιμές των ομολόγων καθώς η απόδοση πρέπει να αυξηθεί για να καταστούν οι τίτλοι σταθερού εισοδήματος πιο ελκυστικοί. Από την άλλη πλευρά, η αύξηση των επιτοκίων μπορεί να οδηγήσει σε αυξήσεις του ενοικίου για ακίνητα ή σε αυξήσεις στις τιμές των εμπορευμάτων.
Βιομηχανίες/Κλάδοι
Υπάρχουν τεράστιες διαφορές στον τρόπο λειτουργίας διαφορετικών βιομηχανιών ή τομέων. Καθώς οι επενδυτές διαφοροποιούνται σε διάφορους κλάδους, είναι λιγότερο πιθανό να επηρεαστούν από τον συγκεκριμένο τομέα κινδύνου.
Οι επενδυτές μπορούν να διαφοροποιηθούν μεταξύ των βιομηχανιών συνδέοντας επενδύσεις που μπορεί να αντισταθμίσουν διαφορετικές επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, εξετάστε δύο βασικά μέσα ψυχαγωγίας: τα ταξίδια και την ψηφιακή ροή. Οι επενδυτές που ελπίζουν να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο μελλοντικών σημαντικών επιπτώσεων της πανδημίας μπορούν να επενδύσουν σε πλατφόρμες ψηφιακής ροής (που επηρεάζονται θετικά από περισσότερες διακοπές λειτουργίας. Ταυτόχρονα, μπορεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επενδύσουν ταυτόχρονα σε αεροπορικές εταιρείες (που επηρεάζεται θετικά από λιγότερα shutdown. Θεωρητικά, αυτοί οι δύο άσχετοι κλάδοι μπορεί να ελαχιστοποιήσουν τον συνολικό κίνδυνο χαρτοφυλακίου.
Στάδια εταιρικού κύκλου ζωής (αναπτυξη έναντι αξίας)
Οι δημόσιες μετοχές τείνουν να χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: growth stocks και value stocks. Οι μετοχές ανάπτυξης είναι μετοχές σε εταιρείες που αναμένεται να παρουσιάσουν αύξηση κερδών ή εσόδων μεγαλύτερη από τον μέσο όρο του κλάδου. Οι μετοχές αξίας είναι μετοχές εταιρειών που φαίνεται να διαπραγματεύονται με έκπτωση με βάση τα τρέχοντα θεμελιώδη μεγέθη μιας εταιρείας.
Οι μετοχές ανάπτυξης τείνουν να είναι πιο επικίνδυνες καθώς η αναμενόμενη ανάπτυξη μιας εταιρείας μπορεί να μην υλοποιηθεί. Για παράδειγμα, εάν η Federal Reserve περιορίζει τη νομισματική πολιτική, είναι συνήθως διαθέσιμο λιγότερο κεφάλαιο (ή είναι πιο ακριβό ο δανεισμός), δημιουργώντας ένα πιο δύσκολο σενάριο για τις αναπτυσσόμενες εταιρείες. Ωστόσο, οι αναπτυσσόμενες εταιρείες μπορεί να αξιοποιήσουν φαινομενικά απεριόριστες δυνατότητες και να ξεπεράσουν τις προσδοκίες, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερες αποδόσεις από τις αναμενόμενες.
Από την άλλη πλευρά, οι μετοχές αξίας τείνουν να είναι πιο εδραιωμένες, σταθερές εταιρείες. Ενώ αυτές οι εταιρείες μπορεί να έχουν ήδη βιώσει το μεγαλύτερο μέρος των δυνατοτήτων τους, συνήθως ενέχουν λιγότερους κινδύνους. Με τη διαφοροποίηση και στα δύο, ένας επενδυτής θα κεφαλαιοποιήσει τις μελλοντικές δυνατότητες ορισμένων εταιρειών, ενώ θα αναγνωρίζει επίσης τα υπάρχοντα οφέλη άλλων.
Κεφαλαιοποιήσεις εταιρειών
Οι επενδυτές μπορεί να θέλουν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επενδύσουν σε διαφορετικούς τίτλους με βάση την υποκείμενη κεφαλαιοποίηση αγοράς του περιουσιακού στοιχείου ή της εταιρείας. Εξετάστε τις τεράστιες λειτουργικές διαφορές μεταξύ της Apple και της Newell Brands Inc. Τον Ιούλιο του 2023, και οι δύο εταιρείες ήταν στον S&P 500, με την Apple να αντιπροσωπεύει το 7,6% του δείκτη και τη Newell Brands να αντιπροσωπεύει το 0,0065%.
Κάθε εταιρεία θα έχει μια πολύ διαφορετική προσέγγιση για την άντληση κεφαλαίων, την εισαγωγή νέων προϊόντων στην αγορά, την αναγνώριση της επωνυμίας και τις δυνατότητες ανάπτυξης. Οι μετοχές με χαμηλότερη κεφαλαιοποίηση έχουν περισσότερο χώρο ανάπτυξης, αν και οι μετοχές με υψηλότερη κεφαλαιοποίηση τείνουν να είναι ασφαλέστερες επενδύσεις.
Προφίλ κινδύνου
Για κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, οι επενδυτές μπορούν να επιλέξουν το υποκείμενο προφίλ κινδύνου του τίτλου. Για παράδειγμα, εξετάστε τους τίτλους σταθερού εισοδήματος. Ένας επενδυτής μπορεί να επιλέξει να αγοράσει ομόλογα από τις κορυφαίες κυβερνήσεις στον κόσμο ή από σχεδόν ανενεργές ιδιωτικές εταιρείες που συγκεντρώνουν κεφάλαια έκτακτης ανάγκης. Σημαντικές διαφορές υπάρχουν και μεταξύ των 10 ετών ομολόγων με βάση τον εκδότη, την πιστοληπτική τους ικανότητα, τις μελλοντικές προοπτικές λειτουργίας και το υπάρχον επίπεδο χρέους. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για άλλους τύπους επενδύσεων. Τα έργα ανάπτυξης ακίνητης περιουσίας με περισσότερους κινδύνους ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερο όφελος από τα καθιερωμένα λειτουργικά ακίνητα. Εν τω μεταξύ, τα κρυπτονομίσματα με μεγαλύτερη ιστορία και μεγαλύτερη υιοθέτηση, όπως το Bitcoin, ενέχουν μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με νομίσματα ή μάρκες με μικρότερη κεφαλαιοποίηση αγοράς.
Διάρκεια ωριμότητας
Ειδικά για τίτλους σταθερού εισοδήματος, όπως ομόλογα, διαφορετικά μήκη διάρκειας επηρεάζουν τα προφίλ κινδύνου. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος διακυμάνσεων στις τιμές του ομολόγου λόγω μεταβολών στα επιτόκια. Τα βραχυπρόθεσμα ομόλογα τείνουν να προσφέρουν χαμηλότερα επιτόκια. Ωστόσο, τείνουν επίσης να επηρεάζονται λιγότερο από την αβεβαιότητα στις μελλοντικές καμπύλες αποδόσεων. Οι επενδυτές που αισθάνονται πιο άνετα με τον κίνδυνο μπορεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο προσθήκης μακροπρόθεσμων ομολόγων που τείνουν να πληρώνουν υψηλότερους βαθμούς τόκου.
Η διάρκεια λήξης είναι επίσης διαδεδομένη σε άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Εξετάστε τη διαφορά μεταξύ των συμβάσεων βραχυπρόθεσμης μίσθωσης για κατοικίες (δηλαδή, έως ένα έτος) και των μακροχρόνιων συμφωνιών μίσθωσης για εμπορικά ακίνητα (δηλαδή, μερικές φορές πέντε χρόνια ή περισσότερο). Αν και υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια στη συλλογή εσόδων από ενοίκια με το κλείδωμα σε μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, οι επενδυτές θυσιάζουν την ευελιξία για να αυξήσουν τις τιμές ή να αλλάξουν ενοικιαστές.
Φυσικές τοποθεσίες (Εξωτερικό έναντι Εσωτερικού)
Οι επενδυτές μπορούν να αποκομίσουν περαιτέρω οφέλη διαφοροποίησης επενδύοντας σε ξένους τίτλους. Για παράδειγμα, οι δυνάμεις που καταστέλλουν την οικονομία των ΗΠΑ μπορεί να μην επηρεάζουν την οικονομία της Ιαπωνίας με τον ίδιο τρόπο. Επομένως, η κατοχή ιαπωνικών μετοχών παρέχει σε έναν επενδυτή ένα μικρό μαξιλάρι προστασίας έναντι ζημιών κατά τη διάρκεια μιας αμερικανικής οικονομικής ύφεσης.
Εναλλακτικά, μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερο δυναμικό ανοδικής ενέργειας (με σχετιζόμενους υψηλότερους βαθμούς κινδύνου) κατά τη διαφοροποίηση μεταξύ των αναπτυγμένων και των αναδυόμενων χωρών. Οι επενδυτές που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν υψηλότερα επίπεδα κινδύνου μπορεί να θελήσουν να εξετάσουν το υψηλότερο δυναμικό ανάπτυξης μικρότερων αγορών που δεν έχουν ακόμη εδραιωθεί πλήρως.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της διαφοροποίησης
Ο πρωταρχικός σκοπός της διαφοροποίησης είναι ο μετριασμός του κινδύνου. Κατανέμοντας την επένδυσή σας σε διαφορετικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, κλάδους ή λήξεις, είναι λιγότερο πιθανό να αντιμετωπίσετε κραδασμούς της αγοράς που επηρεάζουν κάθε μία από τις επενδύσεις σας το ίδιο.
Ορισμένοι επενδυτές μπορεί να θεωρήσουν ότι η διαφοροποίηση κάνει την επένδυση πιο διασκεδαστική, καθώς ενθαρρύνει την εξερεύνηση διαφορετικών μοναδικών επενδύσεων. Η διαφοροποίηση μπορεί επίσης να αυξήσει την πιθανότητα θετικών ειδήσεων. Αντί να ελπίζετε για ευνοϊκά νέα ειδικά για μια εταιρεία, τα θετικά νέα που επηρεάζουν μία από τις δεκάδες εταιρείες μπορεί να ωφελήσουν το χαρτοφυλάκιό σας.
Ωστόσο, υπάρχουν μειονεκτήματα στη διαφοροποίηση. Όσο περισσότερες συμμετοχές έχει ένα χαρτοφυλάκιο, τόσο πιο χρονοβόρα μπορεί να είναι η διαχείρισή του—και τόσο πιο ακριβό, καθώς η αγορά και η πώληση πολλών διαφορετικών συμμετοχών συνεπάγονται περισσότερες προμήθειες συναλλαγών και μεσιτικές προμήθειες. Πιο ουσιαστικά, η στρατηγική εξάπλωσης της διαφοροποίησης λειτουργεί αμφίδρομα, μειώνοντας τον κίνδυνο και την ανταμοιβή.
Comments